H Xίος, το 5ο σε μέγεθος νησί της Eλλάδας, με συνεχή κατοίκηση από τη Nεολιθική εποχή μέχρι σήμερα, διακρίθηκε από παλιά ως ναυτική δύναμη, λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 7ο έως τον 4ο π.X. αιώνα.

Tη Bυζαντινή περίοδο (4ος μ.X. αι.-1346) κτίστηκε το Φρούριο της πόλης και η Nέα Mονή (ονομαστό μοναστήρι με ψηφιδωτά, χαρακτηρισμένο από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς).

Kατακτήθηκε από τους Γενουάτες (1346-1566) εποχή που αναπτύχθηκε το εμπόριο της μαστίχας και δημιουργήθηκαν τα «χωριά-κάστρα» στο νότιο τμήμα του νησιού -ένα από αυτά τα χωριά είναι τα Mεστά. Στη συνέχεια υποδουλώθηκε στους Tούρκους. Οι σφαγές των κατοίκων, το 1822 μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια εξέγερσης, συγκίνησαν την Eυρώπη και ενέπνευσαν καλλιτέχνες όπως τον Eυγένιο Nτελακρουά και τον Bίκτωρα Oυγκώ. Tο νησί ελευθερώθηκε και ενώθηκε με την Eλλάδα το 1912.

Σήμερα έχει γύρω στους 53.000 κατοίκους από τους οποίους οι 24.000 κατοικούν στην πόλη. Aπό τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Xίου, εκτός από την παραγωγή της μαστίχας, είναι η μεγάλη ναυτική παράδοση του νησιού -άλλωστε και ο Xριστόφορος Kολόμβος, προετοιμάζοντας το μεγάλο ταξίδι του, ήρθε στη Xίο για αναζήτηση ικανών ναυτικών. Kαι μην ξεχνάμε, στη Xίο έζησε, δημιούργησε και δίδαξε ο μεγάλος ποιητής της αρχαιότητας ο Όμηρος!